Waarom schuimbekt mijn kat?

Katten hebben net als mensen wel eens last van kwaaltjes. Dit is erg vervelend maar kan vaak verholpen worden. Schuimbekken is hier één van. In dit blog bespreek ik de meest voorkomende oorzaken en gevolgen voor een kat die schuimbekt en wat mogelijke oplossingen zijn.

Wat verstaan we onder schuimbekken?

Schuimbekken is het hebben van schuim op de mond. In films kom je het vaak tegen, een dodelijk virus dat mensen verandert in duivelachtige wezens. Tijdens de transformatie worden de acteurs hondsdol en loopt er meer schuim uit de mond dan er in het gemiddelde bubbelbad ligt.

Wanneer je het over schuimbekken hebt denkt men dus vaak aan hondsdolheid. Als je kat dan plots schuimbekt, wordt ook door de eigenaar al snel hondsdolheid geconstateerd. Maar wist je dat hondsdolheid in Nederland niet voorkomt? Waar die schuimende bek wel vandaan komt en wat mogelijke oplossingen zijn leg ik in dit blog uit.

Hoe ontstaat schuimbekken bij een kat?

Als eerst is het belangrijk om erachter te komen waarom de kat ineens begint te schuimbekken en wat hij aan het doen was voordat het schuimbekken begon. Er zijn namelijk verschillende oorzaken die kunnen meespelen in het ontstaan van een schuimende bek.

Liep je kat bijvoorbeeld buiten, of begon het na het innemen van antibiotica? De meest voorkomende oorzaken en de hierbij passende oplossingen voor een schuimbekkende kat zijn op een rijtje gezet.

Kat schuimbekt na vlooienmiddel

Niet iedere kat reageert hetzelfde op het aanbrengen van vlooienmiddel. Het is van belang dat je het juiste middel op je kat aanbrengt. Sommige katten krijgen namelijk een allergische reactie bij het in contact komen van het vlooienmiddel. Je merkt dit aan het overmatige krabben en likken van je kat. Verder kan roodheid op de huid ontstaan en kan de kat een grote hoeveelheid speeksel afscheiden of kan de kat schuimbekken.

Oplossing: Verwijder het vlooienmiddel van je kat (Wassen van kat, vlooienband afdoen). Vervang het vlooienmiddel en lees goed de bijsluiter vóór gebruik van een nieuw product. Koop verder geen vlooienmiddel dat slecht wordt beoordeelt of voor andere dieren bedoelt is. Wanneer het probleem niet verholpen wordt, neem dan contact op met de dierenarts.

Kat schuimbekt na antibiotica

Antibiotica heeft vaak een vieze bittere smaak waar katten soms niet goed op reageren. De smaakpapillen van katten zijn namelijk erg gevoelig. Van deze vieze smaak kan een kat schuimbekken.

Oplossing: Verstop de antibiotica in iets wat de kat lekker vindt. Op deze manier zal de kat minder moeite hebben met het innemen van de antibiotica. Verder kan het vermalen van de antibiotica helpen en deze toedienen met bijvoorbeeld een beetje vla gemixt in een spuitje. Spuit de mix via de bek of mondhoek er in.

Kat schuimbekt na buiten zijn

Begint je kat ineens te schuimbekken nadat hij buiten is geweest? Bedenk dan goed waar je kat vaak buiten komt en of hier giftige planten staan. Bedenk ook of je kat graag op beestjes jaagt. Katten zijn nieuwsgierige dieren en willen wel eens eten van planten of jagen op insecten en kleine dieren. Ze kunnen hier erg ziek van worden.

Symptomen van vergiftiging door planten of diertjes zijn zwellingen, roodheid en diarree. Overmatig urineren en drinken, vermoeidheid en snelle hartkloppingen kunnen wijzen op vergiftiging in de organen.

Giftige planten:

• Tulpen
• Hyacinten
• Lelies
• Bitterblad

Diersoorten met giftige stofjes:

• Padden
• Insecten
• Slangen

Oplossing: Wanneer het gaat om een giftige plant in je tuin, verwijder dan de plant op de plek waar de kat ervan heeft gegeten. Probeer verder (indien mogelijk) de plant of het dier uit de bek en het lichaam te verwijderen.

Neem direct contact op met de dierenarts. Als je weet van welke plant of dier de kat mogelijk gegeten heeft, probeer dan een stuk van de plant of (wanneer je het dier niet herkent) overblijfselen van het dier mee te nemen naar de dierenarts.

Kat schuimbekt door epileptische aanval

Er zijn twee groepen van epilepsie die je moet onderscheiden. Bij de eerste vorm ontstaat de epileptische aanval door een storing in de hersenen. De tweede vorm vindt plaats door andere factoren die buiten de hersenen plaatsvinden. Een te lage bloedsuikerspiegel of nierproblemen kunnen bijvoorbeeld hier de oorzaak van zijn.

Tijdens een aanval van de eerste vorm lijkt je kat heel wild, krijgt ongecoördineerde spiertrekkingen, klappert met de tanden of valt op zijn zij terwijl de kat schuimbekt of hevig kwijlt. Vóór de aanval is de kat erg onrustig en kan klappertanden, kwijlen en schuimbekken of urine en/of diarree uitscheiden.

Een aanval van de tweede vorm ontstaat door een prikkel die maar over een deel van de hersenen verspreid. De aanval zelf vindt plaats in een gebied van het lichaam. De symptomen wijken af van de eerste vorm. De kat kan luid gaan miauwen of agressief gedrag vertonen. Ook kan een poot tijdelijk verlamd raken. In sommige gevallen verandert de epileptische aanval naar de eerste vorm.

Oplossing: Maak na de aanval direct een afspraak met de dierenarts. Verder kun je bijhouden hoeveel aanvallen er zijn en wanneer deze gebeuren om zo de aanvallen te voorkomen wanneer deze alleen opgewekt worden in specifieke situaties.

Kat schuimbekt door slecht gebit

Een gebroken tand en ontstoken tandvlees zijn twee voorbeelden van gebitsklachten bij katten met bijvoorbeeld een schuimende bek als gevolg. Naarmate katten ouder worden gaat de gezondheid van het gebit achteruit en ontstaat er tandplak of bijvoorbeeld ontstoken tandvlees. Wanneer bij de kat schuim uit de bek vormt is dit een indicator dat het gebit erg verslechterd is. Een andere indicator kan bijvoorbeeld een stinkende adem zijn.

Oplossing: Neem je kat mee naar de dierenarts en probeer zelf het gebit van de kat schoon te houden. Controleer regelmatig zelf of je kat last heeft van gebitsproblemen. Let hierbij op aanslag op de tanden of een rood / opgezwollen tandvlees.

Schuimbekkende kat door hondsdolheid

Hondsdolheid komt in Nederland niet voor. Hondsdolheid wordt veroorzaakt door Rabiës en wordt overgedragen na het bijten van een dier dat het virus draagt of wanneer het dier zelf gebeten worden door een drager van het virus. De symptomen van Rabiës beginnen met koorts, slik- en ademhalingsproblemen en veranderingen in gedrag. Pas later begint de kat ineens te schuimbekken. Andere symptomen van Rabiës zijn het hebben van watervrees en een verlamde onderkaak en tong.

Voor katten is er geen mogelijkheid om het virus te laten behandelen en het dier zal dus komen te overlijden. Wel is het mogelijk hondsdolheid te voorkomen door je kat te laten vaccineren wanneer je met het dier naar het buitenland gaat.

Gevolgen van een kat die schuimbekt

De gevolgen van het schuimbekken zelf zijn vaak onschuldig, omdat de schuimende bek vaak een symptoom is van een groter probleem. Wanneer een kat schuimbekt kan dat wel voor paniek zorgen. Het is belangrijk de dierenarts over de schuimende bek in te lichten en een afspraak te maken om je kat te laten onderzoeken.

Mocht je je zorgen maken over de gezondheid van je kat, bel of maak een afspraak met de dierenarts.

Veelgestelde vragen